۱. افزایش استقامت قلبی-عروقی
دویدن به عنوان یک تمرین هوازی مؤثر، نقش بسزایی در بهبود عملکرد سیستم قلبی-عروقی دارد. با افزایش ضربان قلب، جریان خون به عضلات و اندام‌های حیاتی بیشتر می‌شود. این فرآیند باعث تقویت قلب و کاهش خطر بیماری‌های قلبی می‌گردد. همچنین، دویدن منجر به افزایش حجم ریه‌ها و بهبود اکسیژن‌رسانی به بدن می‌شود. افرادی که به طور منظم می‌دوند، استقامت بیشتری در انجام تمرینات بدنسازی دارند. این افزایش استقامت به آن‌ها کمک می‌کند تا ست‌های بیشتری را با کیفیت بالاتر اجرا کنند. علاوه بر این، دویدن باعث کاهش فشار خون و بهبود گردش خون می‌شود. در نتیجه، ریکاوری پس از تمرینات سنگین بدنسازی سریع‌تر اتفاق می‌افتد.

۲. بهبود چربی‌سوزی و کاهش وزن
دویدن یکی از بهترین روش‌ها برای سوزاندن کالری و کاهش چربی‌های اضافی بدن است. این فعالیت هوازی با افزایش متابولیسم، بدن را وادار به استفاده از ذخایر چربی می‌کند. ترکیب دویدن با تمرینات بدنسازی، اثرات چربی‌سوزی را چندین برابر می‌نماید. با کاهش درصد چربی بدن، عضلات بهتر نمایان شده و فرم بدن بهبود می‌یابد. همچنین، دویدن باعث ترشح هورمون‌هایی مانند آدرنالین می‌شود که چربی‌سوزی را تسریع می‌کنند. این فرآیند به بدنسازان کمک می‌کند تا در دوره‌های کات، نتایج بهتری کسب کنند. علاوه بر این، دویدن منظم از تجمع چربی در نواحی شکم و پهلو جلوگیری می‌کند. در نهایت، کاهش وزن ناشی از دویدن، فشار کمتری بر مفاصل در حین تمرینات بدنسازی وارد می‌آورد.

۳. تقویت عضلات پایین تنه
دویدن یک تمرین عالی برای تقویت عضلات پا، به ویژه چهارسر ران، همسترینگ و ساق پا محسوب می‌شود. این عضلات در حین دویدن به طور مداوم درگیر شده و تحت فشار قرار می‌گیرند. با افزایش سرعت یا مسافت دویدن، قدرت و استقامت این عضلات نیز بهبود می‌یابد. تقویت عضلات پایین تنه به بدنسازان کمک می‌کند تا در اجرای حرکاتی مانند اسکات و ددلیفت عملکرد بهتری داشته باشند. همچنین، دویدن از آسیب‌های عضلانی ناشی از ضعف عضلات پا جلوگیری می‌کند. این فعالیت باعث افزایش تعادل و پایداری در حرکات بدنسازی می‌شود. علاوه بر این، دویدن در سطوح شیب‌دار، تأثیر بیشتری بر رشد عضلات پا دارد. در نتیجه، ترکیب دویدن با بدنسازی، توسعه متعادل‌تری را برای عضلات پایین تنه به ارمغان می‌آورد.

۴. افزایش ترشح هورمون‌های رشد
دویدن با شدت متوسط تا بالا، ترشح هورمون‌های رشد مانند تستوسترون و هورمون رشد انسانی (HGH) را افزایش می‌دهد. این هورمون‌ها نقش کلیدی در رشد عضلات و ریکاوری پس از تمرینات بدنسازی دارند. ترشح بیشتر هورمون رشد به بدنسازان کمک می‌کند تا حجم عضلانی بیشتری کسب کنند. همچنین، دویدن باعث کاهش سطح کورتیزول (هورمون استرس) می‌شود که از تجزیه عضلات جلوگیری می‌کند. افزایش ترشح اندورفین ناشی از دویدن نیز به کاهش درد عضلانی پس از تمرین کمک می‌کند. این فرآیندها در کنار هم، بهبود کلی عملکرد بدن در بدنسازی را تسهیل می‌کنند. علاوه بر این، دویدن منظم تعادل هورمونی بدن را حفظ کرده و از تحلیل عضلات جلوگیری می‌کند. در نتیجه، بدنسازانی که می‌دوند، شاهد پیشرفت سریع‌تری در عضله‌سازی هستند.

۵. بهبود ریکاوری و کاهش درد عضلانی
دویدن با افزایش جریان خون، اکسیژن و مواد مغذی بیشتری را به عضلات آسیب‌دیده می‌رساند. این امر به تسریع روند ترمیم بافت‌های عضلانی پس از تمرینات سنگین بدنسازی کمک می‌کند. دویدن آرام (جاگینگ) پس از جلسات بدنسازی، باعث کاهش تجمع اسید لاکتیک در عضلات می‌شود. کاهش اسید لاکتیک منجر به کاهش درد عضلانی و سفتی پس از تمرین می‌گردد. همچنین، دویدن منظم انعطاف‌پذیری عضلات و مفاصل را افزایش داده و از آسیب‌های ورزشی جلوگیری می‌کند. این فعالیت هوازی به دفع مواد زائد متابولیک از بدن کمک می‌کند. در نتیجه، عضلات سریع‌تر بازسازی شده و آماده تمرینات بعدی می‌شوند. ترکیب دویدن با بدنسازی، ریکاوری را بهینه کرده و عملکرد ورزشی را به طور چشمگیری بهبود می‌بخشد.